sürekli takip ettiğim köşe yazarları vardır benimde herkes gibi..çoğuda kadın,kadın dayanışması diyelim.okurum bir kaç gün sonra yenilerini yazdıklarında okurum bi de üstüne eskilerinide okurum..onların kelimelerle dansı hoşuma gider..kullandıkları kelimelere odaklanır ve o kelimenin bende bıraktığı ize takılırda yeni bir şey keşfetmişim gibi belki de her seferinde aynı şeyi keşfetmenin bir kere bir kere daha keşfetmenin mutluluğunu yaşarım..bi çok bilgi bir çok duygu bir çok düşünce öğrenirim..
başucu kitaplarım vardır benim altını çizdiklerim defalarca aynı satırı okuyup ezberlediklerim..köşe yazarlarıda vardır böyle..ve bazı köşe yazılarıda..
kelimeler o kelimelerin buluştuğu diğer kelimelerle oluşan cümleler ve sonundaki noktalama işaretleri..nedendir bilmem severim noktalama işaretlerini ve en çok üç noktayı (...) bitmesini istemediğim için bence içimdeki bu duygu..yaparken keyif aldığım eylemlerim hiç bitmesin ve hep böyle içimdeki çocuk duyguyla devam etsin yeni öğreniyormuşum gibi bildiğim onca şeyi simgelemek içindir belki..
ve belki söyleyecek daha çok sözüm olduğunu düşündüğüm içindir..
en basit en masum kelime bile noktalama işaretleriyle buluşunca nasılda keskinleşir..
kitap,kalem,kağıt..
çantamdan,evimden,hayatımdan çıkaramayacağım üç şeydir..kitapların arasında geçirilen vakit kadar güzeli var mıdır,yoktur!
o cümlelere kendini bırakmak kadar keyiflisi,o cümleleri bir yerlere karalamak kadar eğlencelisi var mıdır,yoktur!
tüm bunların insanda bıraktığı alışkanlık kadar mükemmeli var mdır,o da yoktur!
benim için çok eskilere dayanan bir serüven bu.bunun için daha okuma yazma bilmediğim zamanlarda yatmadan önce başıma gelipte bana her akşam kitap okuyan babama ve anneme teşekkür etmem gerekir ki bana böyle bir miras bıraktıkları için!çok teşekkür ederim..
herbirimizin hayatında vazgeçemeyecekleri vardır.benim ki kitaplar kalemler ve kağıtlar..(tabi ki bu sadece bazıları) ya sizin ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder