haftanın son gününü de geride bırakmışken yarın yeni bir haftanın başlangıç gününü
karşılamak gibi olsa hayatın akışı..günler günleri kovalarken zaman akrep ve yelkovana
bırakmışken yükünü geçer gider ömürler..
ömür ki hep istemekle geçer birşeyleri hep beklemekle.kimse avucuna konan kelebeğin
farkında değildir kimse onu yaşatmaya çalışmaz.yaşatmak için çaba sarfederken havasını
çaldığını bilmez kurutur gider öldürür yokeder.
ve hep öldürdüğünde yine ister hep ister durmadan ister.avucuna her yenisi konduğunda
alışır artık bünye nasıl olsa yenisi yeniden gelecektir bilir.
farketmez aslında gidenin çoktan gittiğini yerinde duran gölgesidir aslının.o gölge güler ağlar
konuşur akreple yelkovana eşlik eder;günler günleri bölerken geçen her gün bitti diye
şükreder ama gölgedir en nihayetinde.
gölgeye mi yanmalı,gölgenin gerçek olduğunu sananlara mı..yoksa durmadan birşeyler
isterken başkalarını tüketenlere ve en çokta kendini tüketenlere mi..
herkesin bir hikayesi var.bazılarınınsa kendi yazdıkları ve sonunuda bildikleri halde devam
ettirdikleri hikayeleri var..
bazılarınınsa hiç akıllarında yokken sadece uzaktan duydukları ve ya tanık oldukları başka
hikayeleri kendi hikayelerine katmışlıkları var..
"Ne bitmez arzularımız vardır bizim, ne doymaz isteklerimiz. Her vardığı durakta bir
sonraki durağı özleyerek geçen fâni bir ömür... "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder