21 Nisan 2011 Perşembe

ZAMAN

iki günde iki kitap bitirdim bitmesini hiç istemedim okurken.ayşe kulin'in iki kitabı 1983 yılına kadar kendi hayatının kapılarını araladığı,içinde bulunduğu türkiyeden ayrıntılar aktardığı bir solukta okuyacağınız iki kitap..ne zamandır okumak için ayırdığım kitaplarımı kenara ayırdım son aldığım bu iki ayşe kulin kitabına öncelik verdim iyi ki de vermişim.

önceki yıllarda okuduğum kitaplarımın bazılarını tekrar okumaya merak sardım bu aralar.büyüdükçe yaşamla haşırneşir arttıkça bakış açılarıda değişiyor tabi.şimdiki yaşlarımda nasıl yorumlayacağımı merak ettiğim kitaplarım var okumak için can attığım.bunlardan ilki lise yıllarında okuduğum ve her okuyanın en iyileri arasında kütüphanesinde yer alan "nietzsche ağladığında"

bir elimde sıcak bir kahve (ki vazgeçemem kahve keyfimden)diğer elimde de kitabımla (evin içinde dolaşırken bile bırakmadığım) geçirdiğim saatler,blogumda yazılar yazmak,evimi kokusuyla dolduran mis gibi kurabiyeler kekler börekler pişirmek..evimde ailemle hoş sohbetler ederek hoş vakit geçirmek..işte hayat bu :)

herkese nasip olamıcak bir ailenin çocuğu olarak çok sevdiğim bir mevsimde dünyaya gelmenin şansına sahibim.ara ara geçmişe yolculuğunuzda farkedersinizki aslında çoğu yaşanmışlığı görmezden gelerek kendimizi yağmur bulutlarına emanet ederiz.sizede tavsiye ederim zaman zaman geçmişe güzel günlerinize yolculuk etmenizi..

benim yolculuğum resimlere bakarak başladı bu sefer ve bir sürü hatıra beliriverdi biranda gözümün önünde.anlatırken çenem düştü,gülmekten yanaklarım acıdı.zamanına göre çokta güzel bir okulda çokta modern öğretmenlerle okuduğum öğrencilik hayatım boyunca yazları deniz tatilleriyle geçirdiğim arkadaşlarımla sabahlara kadar oturup lafladığım çok keyifli senelerin altına imza atmışım.yurdumun güzel köşelerinde yaşamış tatil yapmışım.bir dediğim iki edilmemiş gözümün ta içine bakılmış çocukluğumdan bu yaşıma kadar..hayat akıp giderken yeni yeni insanlar tanıdıkça onlarla paylaştıkça hayatı onların da gözümün içine baktığını farkettim.sevilmek güzel şey!hala yeni yerler keşfetmek gibi bir şansım hayallerimi gerçekleştirebilecek bir hayatı yaşamak gibi bir lüksüm var..sevdiğim insanların sıcaklığıyla sevgiyle geçen bir yaşamım var.

çoğu zaman eksileri ve artıları sıralarken gözümüz eksilere kayıyorda artıları görmüyoruz ya o an hayatımızın en yanlışını yapıyoruz,yapmayın :) hayatı kendinize zindan etmeyin.kapılarınızı kapatmayı bilin asabınızı bozanlara ve önemli kararlar vermeden önce bir gece bekleyin ve asla kendinize acımayın kendinizi keşfedin!!

ayşe kulin dürbünümde kırk sene hayat (1941-1964)
dürbünümde kırk sene hüzün (1964-1983)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder