9 Nisan 2011 Cumartesi

terbiye!!

çok severim bu kelimeyi..nicedir kullanmadığım ve duymadığım birçok içi dolu kelimeyi yeniden keşfediyor gibiyim..artık 30 lu yaşlara merdiven dayadığımdan mıdır,yoksa bir çok şeyi bir çırpıda soluk soluğa yaşadığımdan mıdır,küçük yaşta küçük omuzlarımın büyük sorumlulukları taşımasından mıdır bilmem..

27 yıla sığan onca an onca söz onca cümle onca fotoğraf karesi biriktirmiş biri olarak yaşadığım her olayda daha küçücükken bile büyük okyanuslar barındıran ben yüreciğimde hep bardağa dolu tarafından bakabildim.şaşırtıcıydı ama bu bana yaradanımın bir lütfuydu!o yüzden biriktirdiklerimle bugün bu yaşımda çoğu yaşanmışlıkları dışarı çıkararak titiz bir ev hanımı edasıyla tozlarını alıyorum şuanda.bunu yaparkende çoğu kelimenin bende bıraktığı etkisi üzerinde duvara toslamış gibi kalakalıyorum.ve bu durum hoşuma gidiyor içten içe haylaz bir çocuk gibi güldürüyor beni..

"terbiye" de böyle bir kelime benim için.bazı kelimeler o kadar çok şey anlatırki kendi başına bile.bir çocuğa karıncayı bile incitmemesi gerektiği altı yaşındayken kazandırırsa düşünün artık siz o çocuğun nasıl bir çocuk olacağını.ben söyleyeyim gönül kırmaktan ödü kopar!benim en büyük hakaretim bile terbiyesizdir mesela o kadar koyar adama çünkü benim lügatımda bu kelime.

lakin öyle değil bu zamanda..kime göre neye göre terbiyeli ya da terbiyesizsiniz ki?bu soruyu cevaplamaya başladığınız an terbiye kelimesinden çoktan uzaklaşmışsınızdır bile."beni o hale onun tavrı getirdi." "o yapmasaydı ben birşey yapmıcaktım." "herşeyi o başlattı." "öyleler bu dilden anlar." gibi bir çok cümleyi telafuz etmez misiniz çoğu zaman?

susarım ben..çok nadirdir çıkışlarım..heleki kargaşanın olduğu anda susarım çünkü bilirim o an içinden ne gelirse çıkarıverir insan..kontrolünü kaybeder..sonradan ben ne yaptım dememek için belki..belki bilmediğim için kavga etmeyi veya tartışmayı..belki büyük nedir bildiğim için küçükse daha küçük o diyebildiğim için..sakin zamanlar beklerim ben çoğunda..terbiye naifliktir çünkü benim için..devir terbiyeyi saflık olarak algılatsa da bilimum insana,o bu şu ne olursa olsun teşekkür ederim "terbiye"yi verenlere;babama önce..canım babama.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder