evvel zamanlardan gelen bir alışkanlık diyelim biz ona.."biriktirmek"kimi hatıralarını biriktirir kimi arkadaşlarını kimi eşyalarını kimi duygularını biriktirir;sevinçlerini üzüntülerini heyecanlarını..herşey geçmişte başlar..hangi yaralar nasıl açılır bilmem ama bir kere açıldı mı bir daha kapanmaz..
güzel başlayan duygular biter bir gün..bitmez diyeceklerin biter..en nihayetinde ne kadar çırpınsada biter..halbuki onca güzellikler birikmişken bir kenarda güzel yarınlar inşa etmiş ve tam da herşey "maşallah çokta güzel" derken bitiverir de şaşar kalırsın..
dün bir arkadaşımla konuşurken dedi ki "kimin ne yaşadığının pek bir önemi yok.yaşıyoruz işte düşekalka o yüzden biten şeylere şaşırmıyorum artık demek ki bitmeliymiş."
ondan bundan suç bulup ayrıntıya girmenin pekte bir ehemmiyeti yok.bir çırpıda birşeyler yaşanırken sonunda bitiverebiliyor işte.sonradan durduk yere çıkabileceğine inanmıyorum ben fırtınaların..demek baştan derme çatmaymış birşeyler demek tam olmamış demek oturmamış yerine de artçılarlada yerinden oynadıkça bina yapılan sonraki güçlendirmeler kar etmemiş..bir yere kadar dayanmış bina da çatlaklar açıldıkça sonunda çökmüş..
yıkılan binanın enkazını toplamakta bize mi kalmış ne herkes haklı haksız arama derdinde.hakkınız mı var sanki de asıp kesiyorsunuz..dört duvar arasına giripte başbaşa kalındıktan sonra herşey iki kişi arasında.o duvarların arasında ne olduğunu bilemezsiniz..kim iyi kim kötü bilemezsiniz,zaten iyi ya da kötü ayrımınada gerek yok ki arada anlaşmazlık var diye iyi ya da kötü diye etiketleyemezsiniz insanları..
başka zamanlar halhatır sormayıp kötü günlerde vurun abalıya yapmayın,yanan ateşi birde siz körüklemeyin bırakın herkes kendi hayatını tartsın biçsin herkes kendi hayatını yaşasın..
biriktirilen ve ya biriken onca acı tatlı hatıralardan sonra bitmesi tabi ki üzücü..neden bitsin ki diye düşünebilir insan ama işte bitmeliymiş demek ki deyip susmaktan başka çare yok bazı şeylerde.
ee şimdi nolcak?
onca biriken hatıralar eşyalar yaşanmışlıklar da basitçe uçup gitcek mi?
tabi ki uçup gitmicek..kalbi sıkıştırıcak,gözpınarlarını ıslatıcakta gecelerce kalpteki ağırlıktan uyunmayacak..ama elbet bir gün o da bitecek sonra birgün gelecek iğne batırdığında yaraya hissedilmicek bile..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder