özene bezene zamanınızdan çokça bir vakit ayırarak birde üstüne yorularak emek vererek yaptığınız hangi iş varsa birini seçin ve düşünün..memnuniyetini dile getiren bir ses beklersiniz ve ya memnun kalmış bir yüz ifadesi..
biri bizi eleştirdiğinde şöyle düşünürüz:
1.kendini beğenmiş,burnu havada,beni çekemedi..
2.neden mükemmeliyetçilik arıyor,niye takdir etmiyor?
3.bununla birlikte bir daha karşılaşmak ve konuşmak istemiyorum;bunun egosu şişkin beni kıskanıyor.
hadi bunu geçelim karşımızdakilere biraz sitem edelim..
nedendir bilinmez bizde iyi yapılan şeylere bile hep bir kulp takılır..didiklenirde didiklenir herşey..sonunda da mutlaka bulunur birşeyler..bulamayınca ağızdan çıkan tek cümle yeter "hımm güzel ama benim tarzım değil."
ee beğendin be kuzum ne gerek var kıvırmaya?
birilerini takdir etme yetimiz sanırım çok gelişmemiş..anne babalar çocuklarından hep daha iyisini beklerken öğretmenler hep bildik sularda yüzdürdüler okyanuslara salmadılar..eş dost eksik aramaya kodlanmış gibi hal ve tavır içindeydiler..kimileri için küçücük bir adım bile büyük bir olayken,kimileri için ise sıradandı ve anlamadılar..karşılaştırmalar ise hiç bitmedi..yani takdir etmek çok zor oldu tabi takdir edildiğini duymakta imkansız..
takdir etmek bir o kadar imkansızken eleştirmek ise bir o kadar kolay..tabi biz olumsuz eleştiri uzmanıyız.nerden bulurda kötü birşey buluruz diye gözlerimiz hep dört açık..mükemmeliyetçilik mi bu bence değil.bu olsa olsa kendini mükemmel sanıp sağa sola eksiksin tavrı takınmaktan gelen üstün olma tutkusu..bir nevi ukalalık hele ki tarzınızlada birleşince tam bir ukalalık olabilir..ve ya kendi aşağılık kompleksinizi bir başkasını yaralayarak örtme teşebbüsü..
eleştiriyi doğru ve zamanında yaparsanız can simidir.ama olur olmadık yerlerde hele ki karşınızdakini acıtan eleştiriler yapıp üzerine de onun iyiliğini düşünüyorum cümleleri kurarsanız inanın ki samimiyet değil bu.
biz herşeyi yarım yamalak öğrenen ve uygulayan bir toplum olduğumuz için herşeyi çok iyi biliyoruz..yanlış biliyoruz yanlış yapıyoruz ama kabullenmeyide bilmiyoruz.herkes herşeyin en iyisini yapmak zorunda değil.bunu sanırım birilerine söylemek gerekir ama o birileri bunu ne kadar duyar o da ayrı bir muamma..
karşınızdakileri eleştirirken kaçınız mükemmelsiniz ya da eleştirilmekten hoşlanmazken kaçınız başkasını eleştirmiyorsunuz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder